สวัสดีค่ะ … นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เขียนรีวิวไร้สาระอย่างจริงจัง เมื่อปีก่อนได้มีโอกาสได้เที่ยว Jim Thompson Farm กับเดอะแก๊งส์ อาศัยว่ามีโควต้าบ้านใกล้ บ่ายๆ เลยแวะไป ~ เดิน ถ่ายรูป ~ วิ่ง ถ่ายรูป ~ นั่ง ถ่ายรูป ~ เม้าท์ ถ่ายรูป ~ กิน ถ่ายรูป ~ นั่งรถราง ถ่ายรูป หมดทริปครึ่งวันแล้ว ไวเว่อร์ ถามว่า ร้อนมั๊ย ตอบเลยว่า มากกกก แต่เราอาศัยว่าเป็น FC หนังแขก วิ่งหลบต้นไม้ใบหญ้าไปเรื่อยๆ นิงาย สนุกจะตายได้ย้อนไปวัยประถม ^_^ มีลมเย็นๆ พัดให้ชื่นใจตลอด ชอบเวลาที่ร้อนจนมีเหงื่อออก แล้วมีลมพัดมา รู้สึกเย็นชื่นใจเป็นพิเศษ จากตัวเมืองโคราช ขับรถประมาณ ครึ่งชั่วโมงก็ถึง จิมป์ทอมสัน ฟาร์ม ก่อนจะเข้าชมฟาร์ม ก็ต้องซื้อบัตรกันก่อนนะคะ เพราะถ้าไม่มีบัตรก็เข้าไม่ได้ แก๊งส์เราไม่ได้ซื้อบัตรล่วงหน้า เพราะอะไรๆ ในชีวิตก็ไม่แน่นอน ประมาณว่ากลัวซื้อบัตรแล้วจะเจอเพื่อนเท แล้วบัตรจะเป็นหมัน ราคาบัตรวันนั้น ตามป้าย จุดขายบัตร ~ ส่วนปี 59 นี้ ได้ข่าวฟาร์มเปิด 3 ธันวา59 ถึง 8 มกรา 60 ราคาบัตรเราไม่รู้…อิอิ เพราะยังไงถ้าจะไปก็ซื้อบัตรหน้าฟาร์มอยู่ดี ซื้อบัตรแล้วเดินเข้าฟาร์มกันเลย ใครใคร่รอรถรางก็รอ ใครไม่อยากรอก็เดิน ~ วันนั้นจุดแรกเลยแวะทุ่งทานตะวัน เหลืองสะกิดใจ ช่วงที่ไปดอกบานกำลังได้ที่ ไม่ตูม ไม่บานจนโรย แวะทุ่งทานตะวันก็ต้องถ่ายดอกทานตะวันสิจ๊ะ ถ่ายดอกนู๊น เปลี่ยนมาถ่ายดอกนี้ เพื่อนที่ไปด้วยกันเหรอ อย่าถามหา นั่งรอใต้ต้นลำไยค่ะ พวกนางรอเราเรียกเข้าเลนส์ นี่เพื่อนเรา ตอนถ่ายก็บอกให้ยืนๆ จะนั่งทำไม น้องทานตะวันบังหน้าเลย ยิ่งตัวเล็กๆ อยู่ รูปนี้ถ่ายจากกล้องฟิล์ม แสงโอเว่อร์ไปตามความแรงของแสงแดด เพราะเราปรับไม่เป็นจริงๆ บางจุดในดงดอกทานตะวันทางฟาร์มเค้าเตรียมก้อนฟางเป็นมัดๆ ไว้ให้เราเหยียบถ่ายรูป เราจะสูงกว่าพวกนางดอกเหลืองๆ แน่นอน คนนี้ช่างภาพ 9Thanwa Photography นี่กองฟางที่ทางฟาร์มเตรียมไว้ให้เป็นจุดถ่ายรูป อยากชี้นกก็ชี้ อยากเงยหน้าทำมุม 45 องศาก็เชิญ เอาที่สบายใจมุมสวย มุมหล่อก็พอ เสียเหงื่อให้ทุ่งทานตะวันจนไขมันหด 2 โลกันแล้ว ก็ข้ามถนนมาเจอ ดอกซัลเวีย ไม่รอช้าควักเด็กๆ ออกจากกระเป๋า หามุมถ่ายรูปกันเลย ส่วนเดอะแก๊งส์นั่งดูดน้ำหวานที่จุดพัก ลมพัดหนังตาปรือสบายใจเฉิบ แปลงดอกซัลเวีย กับดอกไม้หลายสายพันธุ์ หลากสี สลับกันสวยงามมาก แปลงดอกไทมอฟิลเลีย เด็กๆ ชอบมาก ยืนโชว์พุงเก๊กท่าให้ถ่ายรูปกันนานเลย ปล.รูปนี้จากกล้องฟิลม์ โฟกัสตรงไหนก็ไม่รู้ แสงโอเว่อร์ไปหน่อย หาได้แคร์ไม่ เพราะรู้ตอนล้างฟิล์มแล้ว ส่องกันไป ถ่ายให้หมดม้วน มุมนี้อยู่นานอย่างที่บอกไปแล้ว คือตรงนี้ร่มไง เย็นสบายด้วย รถราง (ไม่มีราง) จะวิ่งวนๆๆๆๆๆ และจอดเป็นจุดๆ ตามแผ่นพับที่ทางฟาร์มมีไว้แจก สนใจจุดไหนก็ลงตามจุดนั้น เราก็ข้ามไปหลายจุด เพราะปีก่อนนู๊นเราไปเก็บทุกจุดแล้ว รูปนี้จากกล้องฟิล์มนะจ๊ะ ถึงแล้วทุ่งดอกคอสมอส สวยหวานมาก บางช่วงของทุ่งติดป้ายห้ามเข้าพร้อมมีเชือกกั้น บางช่วงก็ไม่มีป้ายติดและมีช่องว่างให้ยืนถ่ายรูปได้อีกสักรูป คล้ายๆ จะมีหมอกลง เราเดินวนๆ เวียนๆ แถวทุ่งคอสมอสจนพระอาทิตย์อ่อนแรง แสงเลยเป็นแบบนี้ เจอรูปเราเยอะหน่อย เพราะเราสู้แดด เราสามารถต้านพลังแสงอาทิตย์ได้ ผิวเราแข็งแรง มุมนี้มุมมหาชนนะจ๊ะ ข้างหน้ามอสคอส ด้านหลังก้ามปูต้นใหญ่ ย้อนแสงหน่อย ลมเย็นๆ แดดร่มลมตกแล้ว อารมณ์ออกแนวเดินทอดน่องอยู่ในสวนกับเจ้าชาย ถ่ายใกล้ๆ สักหน่อย ตอนแรกนึกว่าดอกดาวกระจายบ้านเรา สีสวยมาก ไล่โทนตั้งแต่ ขาว ชมพูอ่อน ชมพูกลาง ชมพูเข้ม ชมพูเข้มกว่า บานเย็นเดินวนจนจะถึงประตูทางออก เราก็เจอกับ “แคนล่อง คะนองลำ” เป็นรถบัสกับรถเปิดประทุนทำเป็นเวทีน่าจะจำลองเวทีหมอลำ มีธงราวสีสันสวยงามตกแต่ง นี่เขาแค่ตั้งเป็นพร๊อพไว้ให้เราถ่ายรูป หรืออาจจะมีโชว์เป็นรอบๆ หรือจริงๆ ไม่มี แต่เราคิดไปเองตามสัญชาตญาณอาชีพออกาไนเซอร์ ฮ่าาาา ก่อนออกจากฟาร์มเจอต้นก้ามปูแตกกิ่งก้านสวยงาม ก็หยุดตั้งกล้องถ่ายรูปหมู่อีกสักแชะ รูปนี้ผู้ที่ได้ตำแหน่งสวยที่สุดอยู่ตรงกลางค่ะ คล้ายๆ นางงามเวลารับมงบนเวทีประกวด ดูจากท่าถ่ายรูป น่าจะได้รางวัลขวัญใจช่างภาพไปอีกตำแหน่งแน่ และแล้วลูกฟักทองยักษ์ก็เป็นของเราแต่เพียงแก๊งส์เดียว ฮ่าาาา ~ ได้ถ่ายรูปกะฟักทองยักษ์แล้ว กลับบ้านได้ แวะกินกุ้งร้านก้ามทองก่อนเข้าเมืองดีกว่า เรื่องกินเรื่องใหญ่ แต่เรื่องเงินในเป๋าตังค์ใหญ๋กว่า ไม่เป็นไรเพื่อนเยอะ แชร์กันได้ค่ะ… ส่วนในปีนี้ จิมทอมป์สันฟาร์ม จะเปิดให้เข้าชม ระหว่างวันที่ 3 ธันวาคม 2559 ถึงวันที่ 8 มกราคม 2560 เตรียมตัวมาเที่ยวกันได้ แล้วพบกันใหม่…ในรีวิวต่อไปนาจา -lookpoo-
