มะลิลา มะลิลาเป็นภาพยนต์ที่ว่าด้วยเรื่องของ เชน (ศุกลวัฒน์ คณารศ) เจ้าของสวนมะลิ ได้กลับมาพบกับพิช (อนุชิต สพันธุ์พงษ์) อดีตคนรักเก่าสมัยวัยเด็ก โดยหนังเรื่องนี้เป็นหนังที่มีพล็อตบางๆ แต่เน้นไปที่อารมณ์ของนักแสดง บรรยากาศ การถ่ายภาพ แสง สี เสียง ที่ทำออกมาได้สวยงามและละมุนละไมมาก ผู้กำกับที่สร้างผลงานสุดละมุนละไมนี้คือ อนุชา บุญยวรรธนะ ผู้กำกับจาก อนธการ (The Blue Hour) ผลงานที่ทำให้ผู้ชมที่หลังดูจบถึงกับซึมไปตามๆกัน เพราะด้วยความสุขยอดที่สามารถขับเน้นอารมณ์ของหนังทำให้ส่งอารมณ์มาถึงคนดูได้ และคนดูก็ได้รับสารที่เขาจะสื่อออกมาเต็มๆ ทำให้คนที่ดูอินกับหนังได้อย่างไม่ยากเลย ส่วนหนังเรื่องนี้ก็ได้นักแสดงมากฝีมือมาแสดงนำโดย เวียร์ ศุกลวัฒน์ คณารศ ที่หันมาลองงานภาพยนต์อีกครั้ง และได้รับคำชมอย่างมากมาย สมทบด้วย โอ อนุชิต สพันธุ์พงษ์ นักแสดงมาฝีมือที่เคยผ่านงานอย่าง 15 ค่ำ เดือน 11 และ โหมโรง มาแล้ว พร้อมทั้ง สำเร็จ เมืองพุทธ นักแสดงสายแอ็คชัน ที่เรื่องนี้ออกบนจอไม่มาก แต่ว่าทุกครั้งที่ออกเล่นได้ดีทุกครั้ง ความรู้สึกหลังจากดูเรื่องนี้ ต้องขอบอกก่อนเลยว่าสำหรับเราเรื่องนี้ค่อนข้างดูและเข้าใจยากอยู่หน่อย พอหนังจบแล้วเราถึงกับอึ้งนั่งนิ่งถึงกับต้องนั่งคิดก่อนว่านี่ฉันดูอะไรจบไปนะ แต่พอนั่งคิดทบทวนก็พอจะเข้าใจได้บ้างว่าหนังกำลังบอกอะไรเรา แต่เราก็ไม่ได้ชอบตัวเนื้อหาที่เขาจะเสนออะไรขนาดนั้น ถึงเราจะไม่ได้ชอบตัวเนื้อเรื่องตัวบทมากเท่าไหร่ แต่งานเทคนิคอื่นๆเราชอบมากเลย เราชอบสีของภาพมากเลย ไม่รู้ว่าเลือกถ่ายแสดงธรรมชาติหรือจัดแสง แต่พอออกมาแล้วมันสวยมาก มันเป็นส่วนสำคัญที่ช่วยขับเน้นอารมณ์ของหนังออกมาได้เยอะมากจริงๆ อีกเรื่องที่จะไม่ชมไม่ได้เลยคือการแสดง เริ่มที่พี่เวียร์ ก่อนเลยพี่เขาเล่นได้สุดยอดมาก ดูเป็นธรรมชาติสุดๆ การแสดงเป็นชายรักชายของพี่เวียร์พี่เขาแสดงออกมาได้ดีมาก การแสดงของพี่เขาทำให้เราดูหนังแล้วสามารถมองข้ามเพศสภาพได้เลย ส่วนพี่โอ รู้สึกดีทุกครั้งที่พี่เขาเข้าฉากการทำบายศรี การอยู่กับบายศรีของพี่เขามันส่งออกมาทางแววตา ทำให้รู้สึกได้ว่าตัวละครนี้มีความสุขจริงๆเมื่อได้ทำบายศรี และสุดท้ายพี่สำเร็จ เมืองพุทธ ถึงพี่เขาออกมาสั้นๆในช่วงท้าย มีเวลาออกจอเพียงไม่กี่ฉาก แต่ทุกฉากพี่เขาทำออกมาได้อย่างสมจริง และดูน่าเชื่อถือมากๆ เราชอบการแสดงของทีมนักแสดงชุดนี้มากจริงๆ ชอบความเนิบนาบ เชื่องช้า ความค่อยๆทำของหนังมันทำให้เราได้ดูทุกอย่างที่อยู่ในจออย่างละเอียด และนั่นมันคือความสวยงามของหนังที่เราชอบมากๆ งานถ่ายภาพสวยมากจริงๆ ฉากที่เห็นบ่อยๆแล้วเราชอบมากคือฉากทุกฉากที่ทำบายศรี พอเราได้ดูบายศรีอย่างละเอียดแล้วมันสวยมากอ่ะ การพับใบตอง การเสียบดอกมะลิแต่ละอย่างมันดูสวยมากจริงๆ อีกฉากที่เห็นบ่อยๆแล้วเราชอบ ก็คือฉากที่มีสายน้ำ ทุกฉากที่มีแม่มันสวยจริงๆ มันก็แค่แม่น้ำไหลเอื่อยๆธรรมดาแต่มันกลับให้ความรู้สึกและสวยได้อย่างน่าประหลาดใจ สรุป เราว่ามันเป็นหนังที่ดูอยาก เข้าใจอยากประมาณหนึ่งเลยแหละ เพราะวิธีการเล่ามันไม่เหมือนหนังทั่วๆไปที่คนทำเขาย่อยมาให้เราเข้าใจแล้วเลย แต่เรื่องนี้มันต้องผ่านการคิด วิเคราะห์ตัวเรื่องมากหน่อย แต่เทคนิคการถ่ายทำ การแสดง ดนตรี ภาพ ทุกๆอย่างคือดีมาก ส่วนตัวเราคิดว่ามันไม่เหมาะกับคนที่ชอบดูหนังที่มันมีเนื้อเรื่องให้ติดตาม เพราะว่าเรื่องนี้ตัวเนื้อเรื่องจริงๆมันน้อยมาก แต่ก็อยากให้ลองเข้าไปดูกันแล้วมาพูดคุยกันว่าแต่ละคนตีความหนังเรื่องนี้กันยังไง ถึงยังไงก็แนะนำให้ไปดูนะครับ เพราะมันคือผลงานคุณภาพ อะไรดีๆเราก็อยากแนะนำ รูปภาพจาก : https://www.facebook.com/MalilaMovie/
