ปัจจุบัน RN Yard Market อยู่ภายใต้การดูแลของคุณณัทรชานันท์ พรพีรศิริโชติ หรือที่ใครๆ เรียกว่า คุณณัทร และคุณฐาธน พรพีรศิริโชติ หรือ คุณโดม (ลูกชาย) ซึ่งเป็นคนวางแผนเรื่องโครงการ นโยบาย การเงิน และช่วยบริหารจัดการปัญหาที่เกิดขึ้นในตลาด ด้วยการเลี้ยงดูที่แตกต่างกัน วิธีการบริหารงานของทั้งสองจึงแตกต่างกันออกไปด้วย ในส่วนคุณณัทรจะถูกเลี้ยงมาแบบลูกพ่อค้าแม่ค้า แต่คุณโดมจะถูกเลี้ยงมาอีกแบบหนึ่ง อีกทั้งยังไม่ได้จบมาทางด้านนี้โดยตรง แต่ทั้งคู่ก็สามารถนำประสบการณ์ที่มีมาผสมผสานเพื่อปรับใช้เป็นแนวทางในการดำเนินธุรกิจได้อย่างลงตัว ก่อนมาเป็น RN Yard แต่เดิมที่แห่งนี้เคยเป็นลานโล่งหลังคาผ้าใบ ซึ่งเราเปิดให้เช่าทำเป็นตลาดเปิดท้าย ตั้งแต่ปี 42 เปิดอาทิตย์ละ 3 วัน คือวันอังคาร วันพฤหัสบดี และวันอาทิตย์ จนกระทั่งเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เราก็เริ่มพัฒนาตลาดขึ้นมาเรื่อยๆ จนกลายเป็นตลาด RN Yard ถึงทุกวันนี้ ที่มาของชื่อ “RN Yard” มาจากชื่อของคนในครอบครัว ตัว R คือ รุ่งเรือง ตัว N คือ ณัทรชานันท์ ส่วน Yard คือลานเอนกประสงค์ จุดประสงค์อยากให้เป็นสวนเพื่อสร้างบรรยากาศให้ร่มรื่น ใครที่มาใช้บริการแล้วก็ได้รับความสุขสดชื่นกลับไป ใครคือกลุ่มเป้าหมาย ส่วนใหญ่คนที่มา RN Yard Market จะมีตั้งแต่วัยรุ่น วัยทำงาน ไปจนถึงผู้สูงอายุ เราจึงให้ความสำคัญกับความสะอาดค่อนข้างมาก เพื่อให้ลูกค้าเข้ามาเดินแล้วรู้สึกประทับใจและผ่อนคลายไปพร้อมๆ กัน แถมได้อาหารอร่อยในราคาย่อมเยาติดไม้ติดมือกลับไปทานที่บ้าน ในขณะเดียวกันเราก็ไม่ลืมที่จะดูแลเอาใจใส่พ่อค้าแม่ค้าที่ตลาดให้มีกำลังใจในการค้าขายอย่างต่อเนื่อง แม้จะมีตลาดอีกแห่งตั้งอยู่ฝั่งตรงข้าม แต่เราก็ไม่มีนโยบายที่จะไปตั้งตนเป็นคู่แข่งหรือแบ่งแยกกับใคร เพราะตามหลักความเป็นจริงของนักธุรกิจสมัยใหม่ คือทุกฝ่ายจะต้องผลึกกำลังกัน ช่วยเหลือเกื้อหนุนซึ่งกันและกัน หรือ “เพิ่มมูลค่าทางการตลาด” มากกว่าการแข่งขันกันด้วยราคา หรือ “การตัดราคา” ซึ่งถือว่าเป็นการทำธุรกิจแบบโบราณและไม่มีใครได้ประโยชน์อันใดทั้งสิ้น ที่ผ่านมา RN Yard Market จึงมุ่งทำตลาดให้เอื้อกับส่วนรวม อย่างเรื่องที่จอดรถก็มีอำนวยความสะดวกให้ลูกค้าที่มาใช้บริการ สามารถนำรถมาจอดฝั่งนี้แล้วเดินไปซื้อของฝั่งตรงข้ามก็ได้ . อุปสรรคที่พบในการทำตลาด ปัญหาอย่างหนึ่งที่แก้ไม่ตกเลยก็คือปัญหาเรื่องที่จอดรถ เนื่องจากบริเวณแถวนี้มีพื้นที่ค่อนข้างจำกัด จะลงทุนสร้างตึกจอดรถก็ไม่คุ้มทุน จึงต้องหาจุดสมดุลโดยจัดสรรพื้นที่ด้านหลังให้ลูกค้าจอดฟรีเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง เพื่อลงมาจับจ่ายใช้สอยเสร็จก็ออกให้คนอื่นได้มาจอดซื้ออีกที สลับหมุนเวียนกันไป ทำให้พ่อค้าแม่ค้ามีโอกาสขายได้มากขึ้น อีกปัญหาหนึ่งที่พบก็คือช่วงฤดูฝนและช่วงปิดเทอม พ่อค้าแม่ค้าจะขายของไม่ค่อยได้ ก็ต้องอธิบายให้เขาเข้าใจว่ามันเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้น เป็นไปตามฤดูกาลที่อาจจะได้รับผลกระทบในช่วงสั้นๆ ทางตลาดเองก็ทำทุกวิถีทางเพื่อให้พ่อค้าแม่ค้าได้รับผลกระทบน้อยที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการสร้างหลังคาคลุมเพื่อให้ร้านค้าต่างๆ สามารถค้าขายต่อได้แม้ในวันที่ฝนตก พร้อมมีเจ้าหน้าที่ตลาดคอยให้บริการกางร่มไปรับไปส่งลูกค้าถึงรถ เพราะฉะนั้น ช่วงเข้าหน้าฝนเราจะเห็นเจ้าหน้าที่ตลาดมีร่มประจำตัวทุกคนเพื่อคอยให้บริการลูกค้า แม้แต่พื้นที่กลางแจ้งก็มีร่มเสียบไว้เผื่อกรณีที่ลูกค้าต้องบริการตนเอง . หัวใจของการบริหารตลาด สิ่งหนึ่งที่เรายึดถือมาตลอดในการบริหารงานตลาดก็คือ การมองพ่อค้าแม่ค้าคือคนในครอบครัว ส่วนเราเป็นหัวหน้าครอบครัว มีหน้าวางนโยบายให้ชัดเจน เพื่อให้ทุกคนเดินไปในทิศทางเดียวกัน และเข้มงวดเพื่อให้ทุกอย่างได้มาตรฐาน ลองซื้ออาหารของพ่อค้าแม่ค้าในตลาดมาชิม เห็นอะไรอร่อยก็ซื้อมาฝากเพื่อให้เขาพัฒนาสินค้าของเขาไปในทางที่ดีขึ้น พร้อมให้ความรู้สึกเป็นกันเองกับทุกๆ คน ไม่ขี้งกขี้เหนียวกับลูกน้องหรือพนักงาน ไม่ว่าจะเป็นค่าตอบแทนหรือสวัสดิการ เพราะทุกคนมีส่วนช่วยกันทำให้ตลาดพัฒนาและมีชื่อเสียงเหมือนอย่างทุกวันนี้ . ฝากถึงผู้อ่านและผู้ประกอบการการตลาด จากการศึกข้อมูลทางด้านสถิติล่าสุดจะพบว่า โลกเราตอนนี้…เงินและทรัพย์สินส่วนใหญ่กว่า 50% ไปอยู่ในมือกับคนเพียงแค่ 62 คนเท่านั้น ตลาดเป็นจึงเป็นพื้นที่ที่เปิดโอกาสให้คนไม่ว่ายากดีมีจนได้มีโอกาสทำมาค้าขายเพื่อนำรายได้ไปช่วยเหลือจุนเจือครอบครัว หากสังคมเราหันมาจับจ่ายใช้สอยในพื้นที่ส่วนนี้มากขึ้น เงินก็จะกระจายไปยังบุคคลที่มีรายได้น้อยเพิ่มมากขึ้น เศรษฐกิจของเราก็จะดีขึ้น ความเหลื่อมล้ำในสังคมก็จะลดลง ซึ่งจุดๆ นี้ ก็เป็นส่วนเล็กๆ ส่วนหนึ่งที่จะช่วยทำให้ประเทศของเราเจริญขึ้นได้ โคราชยังมีพื้นที่อีกมากมายและพร้อมรับความเจริญในทุกๆ ด้าน เพราะฉะนั้น หากใครก็ตามที่อยากประกอบธุรกิจ อยากมีตลาดเป็นของตนเอง เราก็ยินดีที่จะช่วยเหลือเพื่อให้ทุกคนเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาโคราชให้เจริญยิ่งๆ ขึ้นไปด้วยกัน แหล่งข้อมูล : นิตยสารหอการค้าจังหวัดนครราชสีมา ฉบับที่ 6
